19 augustus. De dag waarop ik het levenslicht zag. Hoewel 23 mei officieel mijn geboortedag is, vier ik dit jaar 19 augustus als de dag waarop ik het levenslicht zag. Dat zit zo:
19 augustus 2022 is de dag waarop ik een grote medische operatie onderging. Een kleine maand daarvoor had ik gehoord dat mijn dagen waren geteld en er medisch gezien waarschijnlijk niemand meer iets voor me kon doen om dat te keren. Een ver gevorderd stadium van baarmoederkanker had zich genesteld in mijn buikholte. Verschillende organen waren daardoor aangetast.
Ik ontmoette een arts die op basis van de MRI-scans zei: dit is een heel moeilijk verhaal, maar als je wilt durf ik het aan om je te opereren en te kijken wat ik nog voor je kan doen.
Haar staalblauwe ogen boorden bij die boodschap in de mijne, alsof ze mijn diepste zielenroerselen wilde peilen. In de minutenlange woordeloze stilte die volgde sloten haar moed en de mijne een bondgenootschap.
‘Ja, dat wil ik’, zei ik vastberaden en diep ontroerd.
En zo geschiedde.
Op 19 augustus, de dag van de operatie, werd ik naar de pre-operatie ruimte gebracht om alle voorbereidingen te treffen, waaronder het zetten van een epiduraal, voor het pijnstillingspompje voor na de operatie. Toen alle voorbereidingen getroffen waren bleek de operatie voor mij uit te zijn gelopen, waardoor ik 20 minuten moest wachten. De verpleegkundigen en anesthesist gingen naar de volgende patiënt en lieten mij alleen met de woorden: ‘we komen je over een kwartiertje halen.’
Dit zou hét moment kunnen zijn om in paniek te raken, dacht ik bij mezelf. Ik besloot daarom een visualisatie te doen.
Ik had die ochtend en de avond ervoor talloze lieve whatsapp berichtjes van vrienden en familie ontvangen, die me daarin hun aandacht, steun, liefde, vriendschap en goede wensen schonken. Ik visualiseerde mezelf op de operatiekamer. Met daaromheen het voltallige medische team dat de operatie zou uitvoeren of daarbij zou assisteren. In een kring om hen heen visualiseerde ik alle lieve familie en vrienden die me steunden, met hun liefdevolle energie. Ik voelde dat die groep veel groter was dan degenen die me concreet een bericht hadden gestuurd. Terwijl ik dat deed stroomde er een enorme golf van liefde door het beeld. Mijn hart werd warm van dankbaarheid. Nooit eerder in mijn leven had ik me zo gedragen gevoeld. Een helder krachtig licht verlichtte de hele ruimte: ‘levenslicht’, schoot in een flits door me heen. Precies op dat moment hoorde ik een stem naast me zeggen: ‘We zijn er klaar voor’ en kwamen ze me halen om me naar de operatiekamer te rijden.
Daar werd ik verwelkomd door een anesthesist, die zichzelf voorstelde. Hij droeg zijn ID-kaart aan een bont lint met Margrieten. Ik moest lachen en zei: ik ben Margriet, en wees op het lint om zijn hals, waarop we allemaal moest lachen.
Lieve ogen boven mondmaskers keken me aan. Het hele medische team stelde zich voor. Vol vertrouwen gaf ik me over. Ik legde mijn leven in de handen van anderen, met in mijn hart de ervaring van liefde en in mijn hoofd het beeld van het levenslicht.
Toen ik 4,5 uur later wakker werd was het eerste wat ik zag het Margrietenlint, van iemand die alsmaar mijn naam riep. Iets later werd me verteld dat ik een grote buikwond had en werd me uitgelegd hoe ik het pijnbestrijdingspompje kon gebruiken. Ik voelde me dankbaar, want ik wist: een grote wond is in mijn geval een goed teken: dan heeft de chirurg veel kunnen doen.
Dankbaar dacht ik aan de staalblauwe ogen van de kundige vrouw die de moed had me te opereren. En aan de stroom van liefde en helderwit licht. Ik was een aantal vrouwelijke organen armer. Maar heb daar op miraculeuze wijze het leven voor terug gekregen.
Zoals de meesten van jullie weten heb ik daarna een reeks medische behandelingen ondergaan, die ik net als het herstel van mijn operatie wonderlijk goed heb doorstaan.
Hoewel grote vermoeidheid daarvan het gevolg kan zijn, voel ik me fit, en zijn we deze zomer in staat heerlijke strandwandelingen en fietstochten te maken. Daarbij geniet ik enorm van de zon (terwijl het niet verdragen van zon en warmte ook een te verwachten bijwerking was). Het gaat me buitengewoon goed.
Op 19 augustus 2022 heb ik het levenslicht gezien.
Op 19 augustus 2023 vier ik het leven samen met mijn lieve levenspartner in Zeeland, waar het prachtige Zeeuwse licht me hier in onze vakantieweken elke dag herinnert aan dat Levenslicht. Ik ervaar het als een groot geschenk.
Met liefde en vol levenslust begin ik aan het nieuwe seizoen. Ik verheug me er enorm op om weer samen met mijn dierbare collega’s van het Interaktteam van start te gaan.
Vanaf 21 augustus zijn Marike en Mineke van het secretariaat weer aanwezig om al je vragen te beantwoorden of je te assisteren bij je aanmeldingen voor de activiteiten op onze activiteitenkalender voor het komende seizoen.
We ontmoeten je graag weer.
Fijn weekend en tot ziens.